πολαρογράφος

ο, Ν

(στην αναλυτική χημ.) συσκευή που χρησιμεύει για τη διεξαγωγή πολαρογραφικών αναλύσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. γαλλ. polarographe < ρ. polariser (< νεολατ. polaris «πολικός» < πολῶ < πόλος) + -γράφος*].